Više od pola vijeka Alain Delon je bio simbol muške ljepote. Da ste hteli da svima bude jasno, samo biste rekli Zgodan kao Delon.
Bio je simbol evropske kinematografije kada je još uvek bio merilo umetničkog ukusa. Poznavao je užas vojnih rovova i glamur crvenog tepiha, iskusio je i mračne prostore pariskih ulica i sjaj reflektora. Bio je lice evropskog antiheroja i simbol francuskog šika. Snimio je oko 90 filmova, na francuskom, italijanskom i engleskom jeziku. Često je živeo na ivici noža, ali je umro mirno u 89. godini.
Brigitte Bardot, koja je godinu dana starija od Delona, napisala je u telegramu saučešća: “Allenova smrt stavlja tačku na slavno poglavlje prolaznog vremena.”
Želim da se odmorim sa svojim psima
Ostavljajući sociolozima da preispituju stanje u kojem je Alain Delon ostavio sve što je simbolizirao za života (mušku ljepotu, evropsku kinematografiju, francuski šik, pa čak i evropske anti-heroje), moramo se zapitati zašto je ova velika filmska zvijezda posljednjih godina izjavila da ne žali zbog svijeta koji odlazi.
Iako po svemu poseban, Alain Delon sa svojom generacijom (rođenom u četvrtoj deceniji 20. veka) deli negativan stav prema ubrzanim promenama novog milenijuma. “Želim da se odmorim sa svojim psima”, napisao je Delon u testamentu. Pred kraj života vjerovao je samo svojim životinjama jer su ga one “bezuslovno voljele, ne tražeći ništa zauzvrat”.
© Denis Makarenko/Shutterstock.com
Nije to želio kao Belmondo
Alain Delon je preminuo 18. avgusta u svom domu, okružen decom i unucima, a želeo je da bude sahranjen na privatnoj ceremoniji, u kapeli na svom imanju koju je sagradio godinama unazad.
Nažalost, nije mu se svidjela velika pogrebna ceremonija kojom se Francuska oprostila od Jean-Paula Bellomona. Delon i Belmondo su prvi put zajedno glumili u filmu Borsalino. Oni su bili heroj i antiheroj francuske kinematografije. Bili su bliski prijatelji, a onda decenijama nisu razgovarali, da bi shvatili besmislenost te svađe u stara vremena. Njihovo dirljivo pomirenje završilo se tako što je Delon stajao pored Belmondovog kovčega u prepunoj crkvi Saint-Germain-des-Pres u Parizu 2021.
Ipak, Francuska će odati počast svom velikanu: 28. avgusta, nakon privatne službe u crkvi Saint Sulpice, biće sahranjen na groblju Père Lachaise, a sahrani će, prema najavama, prisustvovati i predsjednik Macron.
Djeca i DNK analiza
Još jedno neugodno iskustvo kasnijih godina Alain Delon dijeli sa svojom generacijom – svađa potomaka oko nasljedstva. Samo što je kod Delona to izraženije jer se njegova zaostavština procjenjuje na između 200 i 300 miliona dolara. U vrijeme najveće slave, Delon je svoje ogromne honorare ulagao u nekretnine, dionice, modne brendove i restorane.
Otkako je dobio rak i doživio lakši moždani udar, uz njega je najviše bila Delonova 34-godišnja kćerka Anuška. Nakon razvoda živjela je sa ocem sa kćerkom.
Anuška i četiri godine mlađi Alain Fabian Delon dobili su ga u vezi sa Rozali van Bremen. Rosalie je holandska glumica, 31 godinu mlađa od Delona. Sa njim je živela od 1987. do 2001. Tih 14 godina opisala je rečima: “Moj život je bio pakao”.
Pored Anuške i Alena Fabijana, od ovo troje dece, do poslednje godine očevog života, pronašao je i najstarijeg sina, 60-godišnjeg Antonija Delona, rođenog u braku sa Natali Delon, koji je trajao od 1964. do 1969. svoje mjesto u svijetu filma, Delon ima četvero unučadi.
Delon je imao i sina Kristijana Pafgena, kojeg je 1962. godine rodio umetnik Nico, blizak Endiju Vorholu. Delon nije prepoznao Kristijana sve dok nije zatražena DNK analiza. Međutim, Kristijan nije doživeo da nasledi svog bogatog oca. Urmo je 2023.
Sukob nasljednika – sinova protiv kćeri i eutanazije
Rasprava između naslednika se zahuktala kada se saznalo da je Delon testamentom ostavio polovinu svoje imovine Anuški, a da je drugu polovinu podelio na jednake delove svojim sinovima. Zbog toga su se sinovi, od kojih jedan ima 60, a drugi 30 godina, okupili, iako su bili od različitih majki.
Među brojnim optužbama na račun njene sestre bila je i da je htjela da odvede oca u Švicarsku, gdje je eutanazija dozvoljena. Osnova ovih optužbi leži u činjenici da je Alenova jedina supruga Natalie 2021. godine okončala život eutanazijom, jer je počela da gubi bitku sa rakom i htela da okonča poslednje muke i poniženja. Ipak, Alain Delon je umro u Francuskoj prirodnom smrću.
Alain Delon i Romy Schneider © Ralf Liebhold/ Shutterstock.com
Romy Schneider, najveća ljubav
Iako jedina supruga, Natalie nije bila jedina ljubav Alaina Delona. Njegova najveća ljubav bila je glumica Romi Šnajder, sa kojom je bio i veren. Prije nego što se oženio Romi, upoznao je 21-godišnju Natalie u baru i prevario njenu vjerenicu. Stručnjaci kažu da mu je ljubav života samosabotirala jer se bojao braka i zato što je Romy Schneider, za razliku od pokorne Natalie, bila ostvarena i staložena.
Delon je kasnije rekao da mu nikada više nije bilo dozvoljeno da pogleda film Swimming pool iz 1969. jer je u njemu igrao sa Romy Schneider. A film je snimljen četiri godine nakon njihovog raskida. Kada je Romi umrla 1982. godine, proveo je cijelu noć kraj njenog kovčega, fotografirao ju je i nosio tu fotografiju u novčaniku. I to više od 15 godina nakon što su raskinuli. U pismu povodom njene smrti, objavljenom u jednom časopisu Uparite mač (Paris match), Alain Delon kaže: “Bože, kako smo bili mladi i kako smo bili sretni.”
Romi Schneider umrla je u 44. godini od tuge za svojim 14-godišnjim sinom koji je poginuo u nesreći.
Traumatično djetinjstvo i produžena ženska ruka
Alain Delon je volio žene, a one su ga obožavale. Mnogi od njih su mu pomogli da postane ono što je postao. Njegovo djetinjstvo i rana mladost nisu bili baš obećavajući. Rođen je 8. novembra 1935. godine u prelepom predgrađu Pariza. Roditelji su mu se razveli kada je imao četiri godine, pa ga je usvojila porodica zatvorskog čuvara. Kada su njegovi usvojitelji umrli, vraćen je u novu porodicu svog oca. U školi mu nije išlo, pa je prebačen u majčinu novu porodicu da radi u očuhovoj delikatesi. Borio se i pravio probleme, pa se prijavio u francusku mornaricu i četiri godine učestvovao u ratu u Indokini. Od te četiri godine proveo je 11 mjeseci u vojnom zatvoru.
Nakon povratka u Pariz 1956. radio je na raznim poslovima i petljao se s opasnim tipovima u Pigalleu i Monmartreu. Ženama nije promakla njegova drska ljepota i čelični pogled plavih očiju. Glumica ga je odvela u svoju kuću i vodila na događaje.
Visconti je vjerovao u njega
Romy Schneider, koja se već proslavila filmom Sisizabrala ga je 1958. godine, samo na osnovu fotografije, za svog partnera u filmu Christine. Početak njihovog poznanstva bio je katastrofalan jer Romy nije govorila francuski, a Delon nemački. Nisu se sviđali jedno drugom. Ali tokom snimanja, rodila se romansa.
Njegova karijera je krenula nakon što je glumio u filmu Slabe ženekoji je bio njegov prvi film prikazan u Americi. Kada ga je veliki italijanski režiser Luchino Visconti odabrao za ulogu u filmu Roko i njegova braćaon je odbio. Ali Visconti je u njemu pronašao željenu kombinaciju anđeoskog lica i unutrašnje agresivnosti. Kasnije ga je Visconti hrabro angažirao za ulogu u pozorišnoj predstavi s Romy Schneider.
Pod Viskontijevim uticajem, Alain Delon počinje ozbiljnije da se bavi glumom, da se više ne oslanja samo na talenat i genetiku, koja kombinuje francusko-korzikansko-italijanske pretke po očevoj strani i francusko-nemačko poreklo sa majčine strane.
Ostanak u Beogradu i afera Marković
Alain Delon je već bio velika zvijezda kada je film snimljen Marco Polo doveden u Beograd u zimu 1962. Veliki deo ovog glamuroznog projekta snimljen je u Filmskom centru Košutnjak i Hali 1 Beogradskog sajma. Izvan snimanja, Delon je redovan gost tada poznatog noćnog bara Lotus i pabovima Veličanstveno. Tamo upoznaje Miloša Miloševića, Beograđanina iz sive zone, koji postaje njegov dvojnik, telohranitelj i prijatelj. Delon ga vodi u Francusku. Kada je Milošević odlučio da ide dalje, u Holivud, preporučio je svog prijatelja Stevicu Markovića, mangupa iz Savamale.
Markovićevo unakaženo tijelo pronađeno je u crnoj vreći na pariskoj deponiji 1969. godine, zbog čega je Delona nekoliko puta ispitivala policija. O toj aferi i njenim pipcima koji su doprli do najviših nivoa francuskog društva napisani su mnogi novinski članci i knjige. Ubica nikada nije uhvaćen.
Afera je pomalo uzdrmala Delonovu karijeru, a tome je doprineo i intervju za BBC u kojem je ispitivan o umešanosti u seks žurke i njegovim ličnim seksualnim sklonostima. Ali brzo se oporavio.
© Denis Makarenko/Shutterstock.com
Počasna Zlatna palma za francuskog velikana
Već je imao svoje mjesto, osvojili su ga uloge poput Antonionijeve Narandžasta (L’Eclisse) iz 1962. godine, u kojoj glumi uz Monicu Vitti, u Viscontijevoj gepard (Il Gattopardo), ili Melvilleova Samuraj od 1967. godine, a imao je i četiri filma u Holivudu. A tokom 70-ih, paralelno je radio u Holivudu i Francuskoj, i za film G. Klein (g. Klein) iz 1976. bio je nominovan za nagradu Cezar. Međutim, njegovi trileri bili su voljeni najviše na svijetu.
Dobro poznati zimzeleni Lozinke, lozinkepevao je 1973. u duetu sa francuskom pevačicom Dalidom, koju je poznavao od ranih dana lutajući Monmartrom.
Za ulogu u filmu 1985. godine dobio je nagradu Cezar, francuski Oscar Naša priča (Notre Histoire). U to vrijeme već je režirao i imao je svoju produkcijsku kuću.
Odluku da prestane sa glumom objavio je 1997. godine, ali je i nakon toga odigrao dosta uloga. Nije mogao odoljeti ulozi Julija Cezara u komediji Asteriks na Olimpijskim igrama od 2008. sa Gerardom Depardieuom. Glumio je sebe u ruskom filmu iz 2012. i francuskom filmu iz 2019. U Beograd je ponovo došao, nakratko, 2016. godine povodom glamurozne žurke za jedan kozmetički brend.
Dobitnik je francuske Legije časti, počasnog Zlatnog medvjeda u Berlinu i počasne Zlatne palme 2019. u Kanu, kada je rekao: „Za mene je ovo više od kraja moje karijere. Ovo je kraj života.” Ipak, Alain Delon, “francuski gigant”, kako ga je nazvao predsjednik Macron, živio je još pet godina.
Naslovna fotografija © Andrea Raffin/ Shutterstock.com
